Liyakat üstüne🤔👨🏻‍💻🙋‍♀️

17.yüzyılın sonlarına doğru Osmanlı İmparatorluğun’da ulemalık, bir meslekten çok, toplumda ileri gelen bir zümreyi ifade etmeye başlamıştı. Ulema sınıfına ait olan kişilerin çocukları doğduğunda ise o çocuklara da “Beşik uleması” adı veriliyordu. Beşik ulemalığı sistemine göre “Alimin oğlu alimdir.” anlayışı vardı yani her çocuk babasının mesleğine sahip olarak dünyaya geliyordu. Her alimin oğlu alim miydi peki? Şüphesiz, hayır! Beşik ulemalığı, Osmanlı’nın sonunu hazırlayan nedenlerin en başındaydı. Çünkü makama gelen kişiler işin ehli olmayıp, sadece doğuştan elde ettiği bir takım üstünlük ve ayrıcalıkla göreve başlıyor, bu yeniliklere tamamen kapalı anlayış ise zincirleme olarak kurum ve sistemlerin bozulmasına ve yozlaşmasına neden oluyordu. Hastalık hücre hücre yayıldı, sistem çökene kadar sürdü.

Dünyanın en ünlü ve zengin patronlarının, en etkili başarı odaklarına bakarsak; doğru insanları işe alıp, işlerine karışmadıklarını görürüz. Sistemlerin layıkıyla çalışması için, işin ehlini doğru yere getirmek yani liyakata itimat en önemlisidir.

Gündelik hayatımıza dönersek, hepimizin yaşamını zorlaştıran, işini hakkaniyetle yapamayan insanlar sıklıkla karşımıza çıkar. Bir taksiye binersiniz, ne adres bilir, ne navigasyon kullanır, ne de trafik kurallarını bilir, çin işkencesidir, taksimetrenin rakamları gibi sinir katsayınız doğru orantılı artar. Tamircidir, öğretmendir, doktordur, mühendistir, kasiyerdir, mimardır, fırıncıdır veya yaşam mimarı olduğunu iddia eden bir müteahhittir…. İşini kötü yapan biriyle karşılaşıp, stres yaşamanız her gün için ülkemizde maalesef olağan. Bu insanlar ya işlerini sevmiyorlar ya da konularına açık olarak vakıf değiller. “Türk’ün Türkten başka dostu yok” deyişini dilimize pelesenk ederiz ancak bilindiği üzere Dünya’da Türk lobisi diye bir faaliyet yok olsaydı milyonlarca Türk’ün yaşadığı ülkelerde sözde Ermeni soykırımını sadece bir ret oyuyla kabul etmek pek kolay olmazdı diye düşünüyorum. Dünyada sözü geçen lobilere bakarsak, tüm güçlerini işlerini doğru yapan, doğru noktalarda bulunan insanlardan aldıklarını görürüz. Ülkemizde liyakat yerine paydaşlıkla göreve getirme usulü yeni kalkışmalara sebebiyet vermeden derhal terk edilmelidir.

İşe saygı, ahlak ve etik gerektirir ve çalışmak bir din ise, bunu ehline emanet etmek zaruridir. M.S. 622’ye dönüyoruz…Hicret denince ilk akla gelen örümceğin girişine ağ ördüğü, güvercinin yuva yaptığı Sevr mağarasıdır. Hicret’ten çıkan en az Sevr kadar kucak açan, koruyan, kollayan bir ders daha vardır ki çoğumuz bilmeyiz. Hz. Muhammed ve ashabına kılavuzluk eden kişi: Abdullah bin Uraykıt… Yıldızlardan bile yön tahlili yapan, işinin ehli ve ahlaklı bu adam bir putperestti. Bu kutlu yolculukta bizdendir diye yolu bilmeyen bir müslüman değil bir müşrik seçilmişti. Hz. Muhammed emaneti ehline vermiş ve işini iyi yapan bu kişiye kılavuzluk görevini layık görmüştü. Sonuç olarak, Abdullah bin Uraykıt peygamberimizin kafilesini Mekke’den Medine’ye daha az kullanılan ama daha emniyetli bir güzergah üzerinden götürmeyi başardı. Üstelik paraya ihtiyacı olmasına karşın, Hz. Muhammed’in başına konan 200 deveye rağmen ihanet etmemiş aldığı ücrete tamah etmiştir. Bunun adı iş ahlakıdır, etiktir, işe saygıdır.

Büyük İskender ölmeden önce, imparatorluk tacını kime bırakacağını soran yakınlarına şu iki kelimeyle cevap verdi: “Layık olana!..

Keyifli, mutlu bir Pazar günü dileğiyle

Sevgilerle 💝

#liyakat #abdullahbinuraykıt #pazaryazısı