Kurban Bayramı Sabahından.. ☀️

Dünya’nın masum bir çocukluk anı varsa, o da bayram sabahlarıdır. Hayat bir hüzün, pür neşe, hep imtihan, bazan ödül, çoğu zaman yorucu, arada da bayram 💙

Kurban kesme adetinin kökeni insanlık tarihi kadar eskidir. Pagan, monoteist, politeist, semavi inanışların hepsinde kurban kesmek, en ilkel çağdan bugüne kadar çok olağan ve sık görülen bir adet… Antik çağlarda dahi insanlar neden kurban kestiklerinin bilincindeydiler. Suçlarına ve/veya günahlarına atıfla, inandıkları kutsala günahsız bir varlığı kurban ediyorlardı. Çünkü bir taksiratın ve kabahatin cezası ölümdü. Tanrı -taptıkları her ne ise- , onlardan ziyadesiyle güçlüydü ve çok güçlü olan varlığın, insanlar üzerindeki en büyük müeyyidesi ölümdü. Günahlarının kefareti, günahsız bir varlığı kurban etmek, kendi günahları için kendi canlarının alınmaması için nezirdi ve fakat sadece -bu sadece kelimesi çok önemli- İslam’da kurban kesmek Allah rızası için fakirler, yoksullara yardım anlamındadır… “Allah rızası” ne demek onu da düşünün… hayvancılıkla uğraşan kavimlerde yardımın en güzel şekli; iktisadi yönden “iyi” bir seviyede olan kişilerin, hayvanlardan birinin kurban edilerek dağıtmasıydı… Tarım-yoğun kabilelerde ise kurbanın ikamesi; sahip olduğu tarlanın 1/10‘u fakirler arasında eşit miktarda dağıtılmak suretiyle ayrılırdı. Dönemsel şartlar, yardım etme amacıyla neyi efektif kılıyorsa, o yapılırdı.

İlkel çağlardan beri uygulanan amaç, sosyal düzeni getiren İslam’da farklılık arz etmiş ve yardımlaşmaya dönmüştür. Ancak bugün bu amacın ifa edilmediği görüşündeyim. Sen kıymetli etini kendine, iyisini eşine dostuna, kalanı yoksullara dağıtma derdine düş, zekatını es geç… E oldu o zaman! Bilinçsiz yapılan her iş zayıf, köksüz, anlamsız. Kan akıtmak değil cana can katmak amaç ve bu dinde bu hep böyleydi.

Kıymetini bileceğimiz, nedenine ereceğimiz, sevdiklerimizle birlikte neşe ve güzelliklerle geçen anlar olsun…

Bir damla kan düşermiş toprağa, yasemin kokarmış nefesi, bir çocuk gülüşü kadar içten ve apansızmış gelişi. Yeri soğuk ve karanlık, bilinmez gelirmiş gözü perdelilere.. En büyük sevinç, özlemde gizliymiş meğer, yaşarken kaybettiği imiş hayat. Güzel hatıralar bırakmak gerek çocuklara, en temiz, en doğru duygularla…

Çok şükür kavuştuk! İnsanlığı sevindireceğimiz, iyilik dolu, keyifli mutlu bir kurban bayramı dileğiyle.

Sevgilerle 💝

Elif Gılbaz Ata