Çok uzun bir süreç sonrası kitabım yayınlandı. Aslında kitabı geçen senenin Eylül ayında bitirmiştim ama acemisi olduğum bir dünyaya adım atabilmek o kadar zor oldu ki. Kimi yayınevi “yayın çizgimizde deneme türü yer almıyor” dedi, kimisi “biz size döneriz” deyip dönmedi, kimisi “girdi maliyetleri çok yüksek, bir süre yeni kitap çıkarmayacağız” dedi v.s… Aslında basit bir neden vardı, o da tanınmıyor oluşum. Bu yüzden de risk alıp böyle bir işe tevessül etmediler. Biraz tecrübe edindiğim için olur da burayı takip edip de kitap çıkarma niyetinde olan arkadaşlar varsa benimle benzer süreçler yaşama ihtimalinin yüksek olduğunu ama asla pes etmemelerini öneririm. Eskiden özellikle Muharrem ayında gözleri görmeyen ya da bir ayağı olmayan, aksayan biri, yanındaki herhangi bir kusuru bulunmayan yardımcısı ile kapı kapı dolaşır ilahiler okuyarak halktan para dilenirmiş. O ilahilerden birinin nakarat kısmı “ya hoy goy goy canım” olduğu için bu ikiliye “goygoycu” demişler. Şimdilerde “boş boş konuşan” kişiler için bu tabir kullanılıyor. İşte kitap çıkarmak için yayınevlerini arşınlamak da biraz buna benziyor. Kapı kapı dolaşıp kitabını anlatıyorsun, karşındaki bir organizma değil de mekanizma olduğu için de “Allah versin” deyip geçiyor 🙂 Sadece kitap özelinde değil, bu ülkede herhangi bir isteğiniz, dileğiniz, görüşünüz varsa ve muhatabınız kurumsal bir firma ise asla mail göndermeyin. Çünkü dediğim gibi o mail bir organizmaya gitmiyor. Modern dünyanın kusurlarından biri bu: insanlardan organizma olması değil, mekanizma olması bekleniyor. Robotik davranışlar, tutumlar… Hastaneye gidiyorsun sana konulan teşhis “duygu durum bozukluğu”. Gözlerinde problem varsa “gözüm bozuldu” diyorsun. Oysa saat bozulur, makine bozulur. İnsan bir organizma olduğu için hastalanır. Kurumsal firmanın maillerine bak(may)anlar mekanizmadır.
Nihayet beni iyi anlayıp, aynı dilde konuştuğumuz Alakarga Sanat Yayınlarının yeni markası Parma Kitap’la yola çıktım. Kendilerine ‘Bence Artık Sen de Hermes Gibisin’e güvenleri ve organik ilgi alaka için içtenlikle teşekkür ederim.
Kitap henüz yeni çıkmış olmasına rağmen okuyan kişilerden birkaç soru, yorum, eleştiri geldi. Hepsini tek tek cevapladım ama buradan da genel bir açıklama yapmak isterim:
Kitabın bazı bölümlerinde mizanpaj problemi var. Olur da takdir görüp diğer baskılara geçersek o sorunlu kısımları not aldım, düzenleteceğiz.
Kitapta kaynakça olmadığı söylendi. Haklı bir eleştiri. Ama mümkün olduğunca akademik bir dil kullanmaya gerek olmayan, zıt görüşlerin yer almadığı konuları seçip görüşlerimi paylaşmak istedim. Yani kitabı okuyan bir kişi, kitaptaki konulara dair sanmıyorum ki “hayır böyle değil, kesinlikle yanılıyorsun” diye yorum yapacak olsun. Çünkü bunlar bir çıkarsama, bir görüş, bir yorum. Yani Munch’un “Çığlık” tablosuna bakıp herkes farklı bir yorum yapabilir. Hangisine “yanlış düşünüyorsun” diyebiliriz? Hal böyle olunca da kaynakçaya gerek duymadım. Sadece kitabın şimdiye kadar en çok övgü duyduğum bölümü olan “gökten üç Mustafa düşmüş” kısmı için ekleyebilirdim, o da yazıda geçen büyüklerimizin anıları olacaktı. Onda da gerek duymadım.
Bir yerde çuvallamışım 🙂 “6 Eylül 1917 yılında” yazmışım, tabii ki “6 Eylül 1917 tarihinde” olacaktı. Uyarı için dikkatli okur arkadaşıma teşekkür ederim.
Cuma günü memleketim Tekirdağ’da Kiraz Festivali’ne davet edildim. Kitabım için stand açıldı. 9 yaşlarında, sonrasında isminin Ecrin olduğunu öğrendiğim sevimli bir kız çocuğu üç defa tedirgin bir şekilde yanıma gelip geri gitti. Sonrasında annesiyle tekrar geldiler, meğer okumaya, yazmaya çok meraklıymış. “Nasıl yazar olunur” diye tatlı tatlı soru sordu. Ne cevap vereceğimi bilemedim ama gözlerindeki o okuma, öğrenme, yazma hevesini gördükçe tarifsiz bir mutluluk duydum. Belki erkekler duymaktan sıkılmıştır, onlar için çok da anlamlı değildir ama klişe olan “bu ülkede kadın olmak çok zor” cümlesi o kadar doğru ki. Sadece bizde de değil, tüm dünyada. Çünkü erkekler için sıradan olan çoğu hakka kadınlar mücadele vererek ulaşmışlar. Eğitim hakkı, çalışma hakkı, seçme-seçilme hakkı, boşanma hakkı, kürtaj hakkı v.s… Hayatımız kendimizi ispat etme gayreti ile geçiyor. Kitabın yazılma nedenlerinden biri de bu aslında. Kadınlara görünmez bir hat çizilmiş ve onun dışına çıkılmasın isteniyor. Sadece kendi işiyle ilgilensin, farklı bilimlere, disiplinlere dair konuşmasın, yorum yapmasın. Hele ki Tarih, Siyaset, Sosyoloji gibi alanlara hiçbir şekilde meyletmesin. Ben de benden evvel yakılmış meşaleyi taşıyıp Ecrin’e, kızım Defne’ye, bütün kız çocuklarına vermek istedim.
Bu kitabı oluştururken gerçekten büyük keyif aldım. Üzerinde düşündüm. Umarım okuyanlar da keyif alır. Eğer eksik, kusur, hata görürseniz lütfen bana iletin.
Keyifli Pazarlar
Kitaba ulaşabileceğiniz linkler:
https://www.shopier.com/ShowProductNew/products.php?id=12091859
https://www.bkmkitap.com/bence-artik-sen-de-hermes-gibisin?amp
https://www.babil.com/bence-artik-sen-de-hermes-gibisin-kitabi-elif-ata
https://www.kitapambari.com/parma-kitap-elif-ata-bence-artik-sen-de-hermes-gibisin
Elif’ce Dünya 
Sevgili Elif tebrik ederim. Uzun süredir senin böyle bir kitap çıkarmanı bekliyordum. Kitabın yolu açık olsun…
BeğenLiked by 1 kişi
Merhaba,
kitabınızın yayınlanma sürecini okudum. İlk romanımı yayınlarken yaşadıklarıma benziyor. Belki benim deneyimlerimde daha çok öge var. Örnek: 65 yaşındaydım ilk romanı yazdığımda. Bu da olumsuz bir faktör olarak önüme çıktı. Son kitabım “Kibele Adası” 15 öykü içeriyor. “New York Times Best Seller Book” isimli öykü yeni bir yazarın yaşadıklarının mizahi anlatımı. Kitabınızın içeriği, gelecekteki yerinin ve sonraki eserlerinizin temelini oluşturacaktır. Cesaretiniz için kutlar, başarılar dilerim. Fuat Kemal (Dr.Fuat Kıvran)
BeğenLiked by 1 kişi
Sevgili Elif ; seni okumaktan ve derlemelerini paylaşmaktan çok keyif alıyorum ; girdiğin yoldan sakın vaz geçme ; hep başarılı olacağına yürekten inanıyorum
BeğenLiked by 1 kişi